Wim Karrenbeld, geboren en getogen Terwoldenaar ‘Ik ga hier nooit meer weg!’
TERWOLDE – Vraag Wim Karrenbeld of hij ooit uit Terwolde wil verhuizen en je krijgt een duidelijk antwoord: “Nooit!” Geboren, getogen en nog altijd woonachtig in de Kuiperstraat voelt hij zich vergroeid met het dorp en zijn mensen. Een man met humor, muziek in zijn hart en herinneringen aan mooie voetbaljaren – al zegt hij zelf gewoon een nuchtere optimist te zijn.
De pleisterplaatsen van vroeger
Wie met Wim door Terwolde wandelt, krijgt er gratis een geschiedenisles bij. Slagerij Bielderman, een stukje verderop, was ooit dé plek waar de buurt niet alleen vlees kocht, maar ook het laatste dorpsnieuws uitwisselde. En wie niet naar de winkel kwam, kreeg bezoek van Oort de Kore, die met het vlees langs de deuren ventte.
Ook cafés waren er volop. Het Anker op de hoek Kuiperstraat-Twelloseweg, Het Blokhuus aan de Bandijk of De Noteboom bij de afslag naar De Wiek – overal werd gewerkt, gefeest en het verenigingsleven onderhouden.
Voetbal of muziek (of allebei)
Dat verenigingsleven vormt nog steeds het DNA van Terwolde. Voor Wim was dat vanzelfsprekend. “Als jonge Terwoldenaar werd je lid van de sportvereniging óf van de muziekvereniging,” vertelt hij. Zelf koos hij eerst voor voetbal bij SV Terwolde, waar hij enthousiast én fanatiek speelde. “Waarschijnlijk had ik dat van mijn vader,” glimlacht Wim.
Toch bleef de muziek trekken. Bij muziekvereniging Ons Genoegen leerde hij de bugel bespelen en dat ging hem goed af. Maar én voetbal én muziek én werk, dat werd op een gegeven moment te veel. De bugel belandde in de kast – voorlopig, zo zou later blijken.
Een optimist in alles
In 1995 krijgt Wim een zware klap te verwerken: door een aandoening raakt hij een groot deel van zijn been kwijt. Werken lukt niet meer. Toch laat Wim zich er niet door uit het veld slaan. “Ik ben een optimist,” zegt hij nuchter.
Zijn scootmobiel brengt hem sindsdien overal heen. “Dat ding heeft al zo’n 50.000 kilometer gemaakt, en dan stond de teller er niet eens vanaf het begin op!” Inmiddels kijkt hij uit naar een vervanging, net als naar een nieuwe auto: een vlotte Fiat 500. “Die wordt straks dé blikvanger van de Kuiperstraat,” lacht hij.
Midden in de gemeenschap
Stilzitten is niets voor Wim. Rond 2012 begon hij als gastheer bij Mens en Welzijn in Twello. Drie middagen per week ontvangt hij daar bezoekers. “Alles en iedereen komt daar. Zo sta je toch midden in het leven!” En als hij niet aan het werk is, schuift hij er zelf aan voor koffie en een praatje.
Muziek als tweede leven
Het was zijn neefje en nichtje die de muziek opnieuw in Wims leven brachten. Zij gingen muziekles volgen bij Ons Genoegen in Terwolde, de vereniging waar Wim zelf jarenlang lid van was geweest. Wim hielp hen bij het blazen en ontdekte zo opnieuw hoeveel plezier muziek hem gaf.
Al snel pakte hij zelf de bugel weer op en sloot zich opnieuw aan bij een orkest. Inmiddels speelt hij met zichtbaar enthousiasme bij muziekvereniging Klarenbeek én bij de PTT Fanfare in Deventer, tegenwoordig het Deventer Symfonisch Orkest. Zijn voorkeur? De bugel boven de trompet. “De bugel heeft zachtere tonen en past mooier in het samenspel. De trompet is toch wat dominanter.”
Terwolde in hart en nieren
Voetbal, muziek, gezelligheid: het leven van Wim ademt Terwolde. Hij kent het dorp van vroeger én van nu, is altijd in voor een grap en draagt met zijn optimisme bij aan de gemeenschap.
Of hij ooit uit Terwolde vertrekt? Wim hoeft er niet over na te denken: “Nee joh. Ik ga hier nooit meer weg!”
Meer van Dit is Terwolde
T’Wolds Palet
Doen, beleven en inspireren. Onder dit motto zetten wij, de kartrekkers van T’wolds Palet, ons in om creativiteit en maatschappelijke betrokkenheid zichtbaar te maken in Terwolde. We brengen mensen …
Terwolde viert de zomer
Het eerste weekend van de maand juli is het groot feest in het dorp. Terwolde viert dan de zomer en dat doet ze een heel weekend lang! Van muziek en dans, van kermis tot oliebol, van kindertheater tot…
De verloren zoon
Op 25 september 1920 werd Linton Stephenson als zoon van een boerenfamilie geboren in Davidson, Sask, in Canada.
Het was zeer hard werken in de vooroorlogse jaren voor de boer, zijn vrouw en hun 10 k…
Flying Officer Maurice Preston Laycock, een Canadese Typhoon-piloot
Op de begraafplaats in Terwolde bevindt zich een zevental oorlogsgraven van het Britse Gemenebest. Het gaat om twee Canadezen en vijf Engelsen. Zes van de omgekomen vliegers behoorden tot de bemanning…
Interview Els van der Meij
Els woont sinds aanvang 2024 in Terwolde. Wanneer we aanbellen roept Els: ‘Kom maar gewoon binnen!’ en inderdaad, de deur is gewoon open. We lopen de woonkamer in, waar een weefgetouw staat en we …